ความผันแปร adj คือ

• ดูdescant
  ท่วงทำนองเพลง
  วิจารณ์หรือพูดเสียยืดยาว

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความผันแปร     n. สภาวะที่กลับกลายหรือเปลี่ยนแปลงไป , ชื่อพ้อง: ความแปรผัน, การเปลี่ยนแปลง คำตรงข้าม: ความคงที่ ตัวอย่างการใช้:
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ผัน     ๑ น. ชื่อบัวชนิด Nymphaea cyanea Roxb. ในวงศ์ Nymphaeaceae ดอกสีคราม, บัวขาบ ก็เรียก. ๒ ก. หัน เช่น ผันหน้า, ผิน หรือ หิน ก็ว่า;
• ผันแปร     -แปฺร ก. เปลี่ยนแปลงไป, กลับกลายไป, แปรผัน ก็ว่า.
• แป     น. ส่วนหนึ่งของโครงสร้างหลังคา วางอยู่บนโครงสร้างอื่น ๆ ได้แก่ จันทัน ปลายเต้า เสาตุ๊กตา ปลายขื่อ และปลายขื่อประธาน
• แปร     แปฺร ก. เปลี่ยนกลายไปจากลักษณะหรือภาวะเดิม.
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• adj     ผู้ที่อ่อนแอ ผู้มีจิตใจอ่อนแอ ผู้มีสุขภาพอ่อนแอ
• ความผันแปรของวัฏจักร    รอบระยะ
• ความผันแปรทางพันธุกรรม    ความหลากหลายทางพันธุกรรม ความหลากหลายทางพันธุกรรมในสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวกัน ความแปรปรวนทางพันธุกรรม
• แปลความผิด    เข้าใจผิด ตีความผิด สําคัญผิด
• ความผิดปรกติ    สภาพผิดปกติ
• ความผิด    บาป อกุศล ความอ่อนแอ ทัณฑ์ โทษ โทษทัณฑ์ อาบัติ ข้อผิดพลาด ความผิดพลาด การกระทำที่ไม่ยุติธรรม การล่วงละเมิดสิทธิของผู้อื่น ความอยุติธรรม ความไม่เป็นธรรม ความไม่ดี สิ่งที่ผิด สิ่งที่ไม่ดี